The Passenger

โรสนี นูรฟารีดา

– 1 –
ตามไต่ไปไม่ถึง
ขอบฟ้าของเราจึงยังเป็นที่เดิมอยู่เสมอ
ในจักรวาลแห่งความไว้เนื้อเชื่อใจ
ใครบางคนยินดีแลกโชคในมือของเขา
ซื้อใบบัวมาปิดโขลงช้าง
ขณะอำพรางความจริงไว้ที่ปลายลิ้น

สับปลับจนเกินสับขาหลอก
หมุนโลกด้วยเรื่องลวงโลก
ตัดทอนบางท่อนบางตอนขาดหาย
ปลายลิ้นปูดปมเป็นเชือกเส้นใหญ่
คล้องบ่วงรอบคอ
แขวนห้อยไว้กับโชคชะตาบนเส้นลายมือ

– 2 –
ไม่ใช่ดวงตาไม่สู้แสง
หากแต่เขาเย็บปิดเปลือกตาตัวเอง
ปฏิเสธการมีอยู่ของดวงอาทิตย์
จำลองตัวเองเป็นไฟฉายในความมืด
ส่องทาง
แก่ผู้ซึ่งยินดีจะหลับหูหลับตาเต้าตาม

– 3 –
ตามไต่ไปไม่ถึง
สวรรค์ชั้นดาวดึงส์อยู่สูง
ปากท้องยึดขาตรึงไว้กับผืนโลก
อภินิหารเดียวที่มี
คือน้ำพักน้ำแรงแปลงเหงื่อเป็นงาน

– 4 –
ตามไต่ไปไม่ถึงเส้นขอบฟ้า
ใบบัวแห้งเหี่ยวคาศพช้าง
โชคคือผักในป่าปลาในแม่น้ำ
คนผู้บิดพลิ้วตระบัดสัตย์สำลักแสง
กว่าเปลือกตาจะเปิดออก
หัวใจก็ไหม้เป็นจุณ

Author

โรสนี นูรฟารีดา
กวีผู้ผ่านสนามข่าวมาอย่างเข้มข้น รักการเดินทางเพื่อสะสมเรื่องเล่า มีทุ่งลาเวนเดอร์ส่วนตัว ชาร์จพลังชีวิตด้วยการกอดและไอศกรีม

Illustrator

นันท์ณิชา ศรีวุฒิ
ทำงานอะไรก็ได้ที่ใช้การออกแบบและศิลปะสร้างวัฒนธรรมการคิดเชิงวิพากษ์เพื่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมให้กับคนรุ่นใหม่ในเมืองเล็กๆ