The Passenger
โรสนี นูรฟารีดา
-1-
พรางตาซากปรักหักพังใจกลางกรุงเทพมหานคร
ด้วยลายกราฟิตี้สีสันฉูดฉาด
บรรจุชุดคำสั่งใหม่ลงในสมองก้อนเก่า
เล่าเรื่องด้วยประโยคปฏิเสธพันครั้ง
เพื่อบอกว่าบ้านนี้เมืองนี้สงบเรียบร้อยดี
-2-
แจกปากกาให้เด็ก ๆ คนละแท่งสองแท่ง
กำหนดโจทย์วาดเมืองในฝัน
ชิงรางวัลยกระดับคุณภาพชีวิต
ต่อเมื่อใครคนหนึ่งวาดภาพเสมือนจริงที่จริงจนเกินไป
กระดาษแผ่นนั้นจึงถูกฉีกออก
พร้อม ๆ กับความฝัน
ที่ไม่สามารถปะติดปะต่อได้ด้วยกฎหมายบางมาตรา
-3-
เราวาดบ้าน
หากคุณจะเรียกสิ่งนั้นว่า “บ้าน”
เราวาดต้นไม้
ด้วยหวังว่าวันหนึ่งมันจะกลายเป็นป่า
เราวาดภูเขา
ด้วยประสงค์ให้มันเป็นแหล่งต้นน้ำ
เราวาดดอกไม้
กำนัลแด่ฝูงผึ้งและผีเสื้อ
เราวาดทะเล
เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยสำหรับกุ้ง หอย ปู ปลา
เราวาดความรัก
คุณวาดใบบัว
วันดีคืนดีเมื่อศพช้างพลิกคว่ำพลิกหงาย
จึงได้เห็นศพหมูทั้งหลายตายเกลื่อนเมืองไปด้วย
-4-
คุณคลี่กระดาษออกทีละแผ่น ๆ
เสาะหารายชื่อเจ้าของลายเส้นแต่ละรูป
ขึ้นทะเบียนสลักเลขลงยันต์
ลบชื่อออกจากบัญชีพลเมือง
-5-
ในพจนานุกรมของคุณ
ไม่มีคำว่า “กล้าหาญ”
คุณจึงไม่เคยเรียนรู้ที่จะเผชิญปัญหา
และอ่อนแอจนปัญญาเกินกว่าจะกางปีกปกป้องใคร
-6-
หากล่วงรู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่า “ขาดทุน”
คุณจะรีบเร่งละวางอาวุธยุทโธปกรณ์
ยุติการฟาดฟันต่อผู้ซึ่งหวังดีต่อชาติ
และดำเนินนโยบายในฐานะชาติ
ที่หวังดีต่อคนทุกคน
-7-
พรางตาซากปรักหักพังของชาติ
ด้วยรูปวาดสวยหรูใจกลางเมืองหลวง
ปิดตาปิดปาก
ลูบหัวจูงจมูก
ขายฝันถึงการอยู่ดีกินดี
ที่ไม่เคยมีจริง
-8-
คุณจุดพลุเหนือท้องฟ้าริมแม่น้ำเจ้าพระยา
เฉลิมฉลอง
ดื่มด่ำถ้อยคำยินดี
ปลาบปลื้มจนหลงลืมอิสรภาพของบางใครไว้ข้างหลัง
-9-
ลูกสาว ลูกชาย ของแม่
แก้วตาดวงใจของพ่อ
พี่สาว น้องสาว ของเรา
พี่ชาย น้องชาย ของผู้เรียกร้องความเป็นธรรม
เด็ก ๆ ของประเทศ
หนุ่มสาวของยุคสมัย
ลุง ป้า น้า อา ย่า ยาย ของผู้ไม่ยอมจำนน
ท้องฟ้าจะขานชื่อเรา
คนที่คุณพยายามจะลบลืม
Author
Illustrator
