Reading Time: < 1 minute

The Passenger

โรสนี นูรฟารีดา


-1-

พรางตาซากปรักหักพังใจกลางกรุงเทพมหานคร

ด้วยลายกราฟิตี้สีสันฉูดฉาด

บรรจุชุดคำสั่งใหม่ลงในสมองก้อนเก่า

เล่าเรื่องด้วยประโยคปฏิเสธพันครั้ง

เพื่อบอกว่าบ้านนี้เมืองนี้สงบเรียบร้อยดี


-2-

แจกปากกาให้เด็ก ๆ คนละแท่งสองแท่ง

กำหนดโจทย์วาดเมืองในฝัน

ชิงรางวัลยกระดับคุณภาพชีวิต

ต่อเมื่อใครคนหนึ่งวาดภาพเสมือนจริงที่จริงจนเกินไป

กระดาษแผ่นนั้นจึงถูกฉีกออก

พร้อม ๆ กับความฝัน

ที่ไม่สามารถปะติดปะต่อได้ด้วยกฎหมายบางมาตรา


-3-

เราวาดบ้าน

หากคุณจะเรียกสิ่งนั้นว่า “บ้าน”

เราวาดต้นไม้

ด้วยหวังว่าวันหนึ่งมันจะกลายเป็นป่า

เราวาดภูเขา

ด้วยประสงค์ให้มันเป็นแหล่งต้นน้ำ

เราวาดดอกไม้

กำนัลแด่ฝูงผึ้งและผีเสื้อ

เราวาดทะเล

เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยสำหรับกุ้ง หอย ปู ปลา

เราวาดความรัก

คุณวาดใบบัว

วันดีคืนดีเมื่อศพช้างพลิกคว่ำพลิกหงาย

จึงได้เห็นศพหมูทั้งหลายตายเกลื่อนเมืองไปด้วย


-4-

คุณคลี่กระดาษออกทีละแผ่น ๆ

เสาะหารายชื่อเจ้าของลายเส้นแต่ละรูป

ขึ้นทะเบียนสลักเลขลงยันต์

ลบชื่อออกจากบัญชีพลเมือง


-5-

ในพจนานุกรมของคุณ

ไม่มีคำว่า “กล้าหาญ”

คุณจึงไม่เคยเรียนรู้ที่จะเผชิญปัญหา

และอ่อนแอจนปัญญาเกินกว่าจะกางปีกปกป้องใคร


-6-

หากล่วงรู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่า “ขาดทุน”

คุณจะรีบเร่งละวางอาวุธยุทโธปกรณ์

ยุติการฟาดฟันต่อผู้ซึ่งหวังดีต่อชาติ

และดำเนินนโยบายในฐานะชาติ

ที่หวังดีต่อคนทุกคน


-7-

พรางตาซากปรักหักพังของชาติ

ด้วยรูปวาดสวยหรูใจกลางเมืองหลวง

ปิดตาปิดปาก

ลูบหัวจูงจมูก

ขายฝันถึงการอยู่ดีกินดี

ที่ไม่เคยมีจริง


-8-

คุณจุดพลุเหนือท้องฟ้าริมแม่น้ำเจ้าพระยา

เฉลิมฉลอง

ดื่มด่ำถ้อยคำยินดี

ปลาบปลื้มจนหลงลืมอิสรภาพของบางใครไว้ข้างหลัง


-9-

ลูกสาว ลูกชาย ของแม่

แก้วตาดวงใจของพ่อ

พี่สาว น้องสาว ของเรา

พี่ชาย น้องชาย ของผู้เรียกร้องความเป็นธรรม

เด็ก ๆ ของประเทศ

หนุ่มสาวของยุคสมัย

ลุง ป้า น้า อา ย่า ยาย ของผู้ไม่ยอมจำนน

ท้องฟ้าจะขานชื่อเรา

คนที่คุณพยายามจะลบลืม