The Passenger

โรสนี นูรฟารีดา

– 1 –

มันควรเป็นหนังสักเรื่อง… คุณว่ามั้ย?

หนังที่เริ่มต้นขึ้นหลังเทศกาลฉลองปีใหม่ไม่กี่วัน 

หนังของคนที่กำลังค้นหาที่ทางที่เหมาะที่ควรให้ตัวเองท่ามกลางความมืด

หนังที่ตัวละครไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนไหน

รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่ในเรือลำเดียวกัน

บนเส้นทางที่ห่างไกลจากแผนที่เดิมของพวกเราไม่ใช่เล่น

ลมอะไรพัดคุณมา?

ในที่ที่คุณไม่เคยนึกจะมา

แล้วลมอะไรพัดฉันไป?

ในที่ที่ฉันไม่เคยคิดจะไป

รู้ตัวอีกทีก็มายืนคุยกันด้วยเรื่องราวที่เราต่างไม่เล่าให้ใครอื่นฟัง

ศัพท์แสงคุ้นเคยถูกหยิบมาใช้งาน

เปิดแผล

และเปิดผิวที่ปอกเปลือกบางส่วนทิ้งไปไม่ให้ใครรู้

เนื้อหนังมังสาถลอกเลือดซิบกันมาจากคนละที่

ก็ยาจากขวดเดียวกันหยิบยื่นแก่กันใส่แผล

ปราศจากคำใดทุกคำ

แววตาเหนื่อยล้าเล่าทุกเรื่องออกมาจนหมด

รู้ตัวอีกทีใบเรือของเราก็กางออก

ต้านกระแสลม

แล่นออกไปไกล

มันควรจะเป็นหนังสักเรื่อง… คุณว่ามั้ย?

หนังของคนแพ้ที่เริ่มต้นเท่าไหร่ก็ยังไปไม่ถึงหนึ่ง

หนังของอันเดอร์ด็อกที่ตัดสินใจกระโจนลงไปในลู่วิ่งใหม่ที่ไม่คุ้นเคย

หนังของคนที่บอกลาเกมกระดานเก่า

เพื่อจะพาตัวเองไปเป็นเบี้ยในกระดานใหม่

แต่เสาะหาเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอกติกาที่พอใจสักที

รู้ตัวอีกทีก็กระหืดกระหอบ

– 2 –

ปีนป่ายขึ้นมาจากหล่มแห่งความหวัง

กับดักชนิดที่ดีที่สุดของโลกใบนี้มักมีชื่อว่า ‘น้ำบ่อหน้า’

แล่นเรือออกไปไกลจากฝั่ง

นักเดินทางผู้หิวกระหายจะทำอย่างไร

เพื่อมิให้กระติกน้ำของเขาว่างเปล่า

มันจึงควรเป็นหนังสักเรื่อง… คุณว่ามั้ย?

หนังที่เราต่างฝากชีวิตไว้ในมือกัปตันเรือสมัครเล่น

ผู้ที่เอาแต่โอ้อวดถึงน้ำพุรสหวานกลางทะเลลึก

แต่ใครจะได้ดื่ม

หากมิได้แลกมาด้วยการเดินทางแสนสาหัส

หยุดนิ่งจนเหมือนทอดสมอ

หากไม่เคลื่อนไปสู่เส้นขอบฟ้าใหม่

การเดินเรือครั้งนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับฝีมือของกัปตันคนเก่า

ก้อนเมฆและท้องฟ้าเป็นพยาน

เกลียวคลื่นและกระแสลมแห่งการเปลี่ยนแปลงยังเดินทางมาไม่ถึงเรา

– 3 –

มันควรเป็นหนังสักเรื่อง… คุณว่ามั้ย?

หนังของตัวละครที่เดินเข้าไปในกรงเสือ

เพื่อจะพิสูจน์ว่าต้อกระจกในตาทั้งสองข้างของมัน

จะช่วยยับยั้งสัญชาติญาณสัตว์

หากแต่นักล่ามิเคยต้องอวดอ้างทักษะการตะครุบเหยื่อ

แผลที่เพิ่งได้ยาจึงเหวอะหวะขึ้นมาอีกครั้ง

จากการต่อสู้ครั้งใหม่

– 4 –

ดิ้นรนเอาตัวรอดจากนิทานปรัมปราเรื่องเก่า

เราต่างเป็นตัวละครในเรื่องเล่านี้

นานแสนนานผ่านมา

แต่ทว่าใครจะลืมลง

คุณในเวลานั้นต่างจากคุณในเวลานี้

ฉันในช่วงเวลานี้ก็ไม่เหมือนฉันในช่วงเวลานั้น

ใบหน้าและค่าประสบการณ์แตกต่างออกไป

แต่ความทรงจำชุดเดิมยังคงอยู่

มันควรเป็นหนังสักเรื่อง… คุณว่ามั้ย?

หนังที่ตัวละครปีนป่ายขวนขวายหาวิธีเอาตัวรอด

กระโจนขึ้นเรือลำใหม่หนีไปให้ไกลจากโรคระบาดบนฝั่ง

เพื่อจะพบว่าบนเรือลำนั้นเป็นแหล่งเพาะเชื้อโรคอุบัติใหม่

ที่เราต่างยังไม่มีภูมิคุ้มกัน

ลมอะไรพัดคุณมา?

ในดินแดนแปลกหน้าที่คุณไม่รู้จักชื่อ

แล้วลมอะไรพัดฉันไป?

ในมหาสมุทรที่ไม่รู้ว่ากระแสน้ำไหลไปทิศทางไหน

รู้ตัวอีกทีก็มายืนสบตากันตรงหน้า

เป็นผู้ประสบภัยในเรื่องเล่า

เป็นประชากรที่ประวัติศาสตร์ชิ้นใหญ่ไม่ได้กล่าวถึง

เป็นวัสดุผุพังที่เรียนรู้กระบวนการซ่อมแซมตัวเอง

เพื่อจะวิวัฒนาการให้มีชีวิตรอด

กระโจนไปสู่ขอบฟ้าใหม่ที่ไม่เคยสิ้นหวังว่าวันหนึ่งจะไปถึง

มันควรเป็นหนังสักเรื่อง… คุณว่ามั้ย?

หนังที่อนุญาตให้ตัวประกอบเป็นผู้ชนะ

ในสนามที่ปักป้ายเสมอว่า ศรัทธาในความเท่าเทียม

Author

โรสนี นูรฟารีดา
กวีผู้ผ่านสนามข่าวมาอย่างเข้มข้น รักการเดินทางเพื่อสะสมเรื่องเล่า มีทุ่งลาเวนเดอร์ส่วนตัว ชาร์จพลังชีวิตด้วยการกอดและไอศกรีม

Photographer

Weerayut K
กราฟิกดีไซน์เนอร์ในเมืองสโลว์ไลฟ์ ชีวิตขับเคลื่อนด้วยอเมริกาโน่เย็นไม่ใส่น้ำตาล สนใจศิลปะและอยากใช้สิ่งนี้ทำให้โลกดีขึ้น โดยเฉพาะเรื่องความเท่าเทียมทางเพศ
ความฝันอยากมีแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง