The Passenger
โรสนี นูรฟารีดา
มิใช่ผักปลา
แต่เขาก็ทำเสมือนว่าไม่แตกต่าง
โอ้! ท่านผู้กดเราให้ร่วงหล่น
โปรดจงทราบเถิด
เรายังคงรอท่านอยู่ที่นี่
เพื่อถกแถลงถึงคืนวัน 20 ปีที่ล่วงผ่าน
แก้วน้ำใบโปรดของพ่อ
เสื้อรายอตัวใหม่เอี่ยมอ่องของน้องชาย
กรงนกที่ถูกเปิดประตูกรงคืนอิสระให้แก่นก
วัตถุพยานต่างจำหลักเฝ้ารอผู้เป็นเจ้าของกลับมาหยิบจับใส่สวม
ลูกชายที่ออกจากบ้านไปโดยไม่ได้ร่ำลาแม่
สามีที่ออกไปธุระโดยไม่ได้โอบกอดภรรยา
เจ้าขุนทองยุค 2547
ไม่ได้คืนกลับมาเมื่อฟ้าสาง
มีแต่ความทรงจำสลักลึก
เหมือนรอยทุบทำลายงัดแงะประตูบ้าน
ตรวจค้นชีวิตโดยพลการ
ขณะเจ้าบ้านเจ้าเรือนไม่อยู่
มิใช่ผักปลา
แต่เขาก็ทำเสมือนว่าไม่ได้แตกต่าง
โอ้! ท่านผู้ทับถมเราอยู่บนยอดสูงสุดของพีระมิด
หัวใจของท่านหวาดหวั่นสั่นคลอนต่อสิ่งใด
จึงมิเคยปรากฏกายเผชิญหน้าตาต่อตาฟันต่อฟันต่อหัวใจอันสัตย์ซื่อดวงอื่น ๆ
หัวใจของแม่ไม่มีอาวุธใด
นอกจากคราบน้ำตาที่ห่อหุ้มมันไว้
ตั้งแต่วันที่ลูกชายกลายเป็นศพ
หัวใจของพ่อก็มีแต่ถ้อยคำภาวนา
ขอดุอาอ์ให้ตัวเองเข้มแข็งต่อบททดสอบ
หากว่าความทรงจำถูกเนรมิตใหม่ได้
ขอให้ผู้เป็นแก้วตาดวงใจทั้งหลายยังมีชีวิตอยู่
มิใช่ผักปลา
แต่พวกเขาก็ทำเสมือนว่าไม่แตกต่าง
โอ้! ท่านผู้เด็ดปีกให้เราร่วงหล่น
โปรดจงทราบเถิด
เรายังคงรอท่านอยู่ที่นี่
ที่ที่ความทรงจำเงียบเชียบกำลังส่งเสียงไล่ล่าเพรียกหาท่าน
ให้กลับมาชั่งตวงวัดน้ำหนักของเนื้อแท้แห่งจิตใจ
จะห้ำหั่นความหวาดกลัวด้วยสิ่งใดเล่า
พี่สาวน้องสาวของเราไม่เคยถามไถ่
โอ้! ท่านผู้เด็ดปีกของเราให้ร่วงหล่น
พยุงปีกเก่า ๆ ของท่านเอาไว้ให้ดีเถิด
ความจริงบางอย่างมิอาจพิสูจน์ทราบ
แต่อานุภาพของความทรงจำร่วมนั้นทรงพลังเสมอ
ชีวิตติดปีกให้ท่านโบยบินไปสู่บันไดขั้นที่สูงกว่า
แต่จะตอบคำถามลูกหลานวงศ์วานว่านเครือให้ภาคภูมิใจอย่างไรได้
ในเมื่อยังมีสถานที่หนึ่งบนโลกใบนี้
ซึ่งท่านมิอาจใช้ปีกอันสูงศักดิ์โฉบลงมาเหยียบยืนได้เต็มตีน
ด้วยว่าฝันร้ายเรื่องเดิมยังคงหลอกหลอนผู้คนอยู่เต็มตา
และความโกลาหลไม่เคยได้รับการสะสาง
ประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของท่านจึงเริ่มต้นขึ้นที่นี่
อีกครั้งอย่างขลาดเขลา
บนละติจูดที่ 6 องศา 15 ฟิลิปดา เหนือเส้นศูนย์สูตร
ที่ซึ่งความอยุติธรรมยังคงจำหลักอยู่เป็นนิจ
โอ้! ท่านผู้กดเราให้ร่วงหล่น
โปรดจงทราบเถิด
เรายังคงรอท่านอยู่ที่นี่
Author
Illustrator
