สมิตานัน หยงสตาร์

“แล้วเขารู้รึยังว่าเราเจ็บปวดอยู่” ประโยคคำถามเพียงสั้น ๆ ของชายวัยรุ่นคนหนึ่ง ด้วยชุดสบาย ๆ กับรองเท้าผ้าใบที่น่าจะคู่ใจ พร้อมสีหน้ายิ้ม ๆ อย่างเป็นมิตร ที่ทำให้ฉันเผลอลืมไปชั่วขณะ ว่าฉันกำลังทำหน้าที่เป็นผู้สัมภาษณ์อยู่

“พรือมั้ง ไปชุมนุมมาม่าย” ประโยคต้อนรับกลับบ้านด้วยคำถามว่า “ไปชุมนุมมาหรือเปล่า” ถือเป็นมิติใหม่ที่อินเทรนด์เสียไม่มี เรียกเสียงหัวเราะลั่นในวินาทีแรก ด้วยบรรยากาศการเมืองที่ร้อนแรงภายใต้การนำของคนรุ่นใหม่ บรรดาลูกหลานที่ออกไปล่าฝันในเมืองหลวงจึงรับบทตัวแทนคนรุ่นใหม่ที่กำลังเคลื่อนไหวอย่างไม่ต้องสงสัย

“ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอถวายภัตตาหาร…” คำกล่าวถวายสังฆทานที่ไม่อาจรับรู้ได้จากการฟัง ด้วยเสียงนั้นถูกกล่าวโดยหญิงชราอ่อนแรงลงทุกขณะ ที่วาระสุดท้ายของชีวิตใกล้เข้ามาแล้ว หลังเป็นผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายที่นอนติดเตียงมานาน จนไม่มีโอกาสได้ทำบุญอย่างที่เคยปฏิบัติ “พระกฎษดา ขันติกโร” จึงรับนิมนต์ในครั้งนั้น ก่อนที่วันต่อมาคุณยายจะจากไปอย่างสงบ พร้อมความเชื่อของครอบครัวว่าท่านได้เกาะชายผ้าเหลืองพระไป