Columnist
ตอบแสงตะวันว่าครั้งนึงเราเคยโรมานซ์
ความเรียงในวันที่ชีวิต “เคลื่อน” ออกไปจากคอกรั้วและชวนนั่งเครื่องบินไปดูด้วยตาว่าไม่มีเทวดาลอยอยู่บนก้อนเมฆของวรพจน์ พันธุ์พงศ์
อรพิน ลิลิตวิศิษฎ์วงศ์
นักข่าวธรรมดาที่ชื่นชอบความธรรมดา และให้คุณค่าความเป็นมนุษย์
อรพิน ลิลิตวิศิษฎ์วงศ์
In Praise of Ageing – เรา “แก่” ตั้งแต่นาทีแรกที่เกิด
เราต่างเดินผ่านวัน – เวลา ต่างสะสมทุกวินาที นับจากจุดที่เราเกิด จนถึงจุดๆ นี้ ที่แน่นอนว่าแต่ละคนถือกระปุกออมเวลามาไม่เท่ากัน แต่เราต่างก็ “แก่” ลงไปทุกเวลา-นาทีเหมือนๆ กัน
อรพิน ลิลิตวิศิษฎ์วงศ์
อรพิน ลิลิตวิศิษฎ์วงศ์
ถามหาความรับผิดชอบของตัวคุณเองในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ภายใต้เผด็จการ
หนังสือชื่อยาว – อ่านยาก “ความรับผิดชอบส่วนบุคคลของมนุษย์ใต้เผด็จการ” แปลโดยเนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาลและวศินี พบูประภาพ เขียนโดยฮันนาห์ อาเรนท์ แม้แต่เนติวิทย์เองยังยอมรับว่าอ่านยาก แต่ก็อยากให้อ่านเพราะน่าอ่านมาก สอดคล้องยิ่งกับยุคสมัยในสังคมเผด็จการ – ราชการเป็นใหญ่
อรพิน ลิลิตวิศิษฎ์วงศ์
อรพิน ลิลิตวิศิษฎ์วงศ์
พอเถอะ! ทุนนิยมเลยเถิด การเกิดแพลตฟอร์ม+Co-op อาจเป็นทางเลือกใหม่
ในวันที่การงานแห่งอนาคตพามนุษย์กลับไปทำงานหนักและเปราะบางยิ่งกว่ายุคไหน ๆ คุยกับนักวิชาการแรงงาน จาก ‘แรงงานขี่มอเตอร์ไซต์ส่งอาหาร’ ถึง ‘เศรษฐกิจสมานฉันท์’ ดร.เกรียงศักดิ์ ธีระโกวิทขจร ผู้อำนวยการสถาบันแรงงานและเศรษฐกิจที่เป็นธรรม
อรพิน ลิลิตวิศิษฎ์วงศ์