Columnist
สนทนาสามจังหวัดชายแดนใต้
พวกเขาล้วนมองเป็นเรื่องไกลตัว ในแง่นี้นั้น เท่ากับว่ามอบหมายอำนาจในการจัดการให้กับกลไกรัฐอย่างสิ้นเชิง
พวกเขาล้วนมองเป็นเรื่องไกลตัว ในแง่นี้นั้น เท่ากับว่ามอบหมายอำนาจในการจัดการให้กับกลไกรัฐอย่างสิ้นเชิง
พวกเขาล้วนมองเป็นเรื่องไกลตัว ในแง่นี้นั้น เท่ากับว่ามอบหมายอำนาจในการจัดการให้กับกลไกรัฐอย่างสิ้นเชิง
พูดคุยกับคนทั้ง 2 ฝั่ง เมื่อคนหนึ่งต้องการให้ยกเลิกกฎหมาย ม.112 แต่อีกคนยังให้มีอยู่คงเดิม
ดินแดงคือผู้คน ความคิด ชีวิต จิตใจ
ผมอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ การเมืองมันส่งผลกับชีวิตของผม และผมจะไม่เพิกเฉยต่อมัน
ในขณะที่คุณเป็นเจ้าหน้าที่รัฐ คุณก็เป็นมนุษย์ด้วย… และมนุษย์ต้องมีจิตสำนึกเป็นของตนเอง
ตำรวจกำลังจะกลายเป็นเพียงเครื่องมือของรัฐ เป็นหนังหน้าไฟ ที่สุดท้ายก็ซวยเอง
หากไม่มีนักข่าว สถานการณ์การชุมนุมที่เข้มข้น มีโอกาสที่จะเพลี่ยงพล้ำไปสู่ความรุนแรงมากขึ้น
วาทกรรม ‘คนดี’ ถูกหยิบมาใช้อีกครั้ง คำถามจึงเกิดขึ้น “คนดี” ถูกใช้โดยใครเเละเพื่อใคร
ในช่วงทำข่าวที่สามจังหวัดภาคใต้ใหม่ๆ ผู้เขียนเคยไปที่หมู่บ้านหนึ่งในจังหวัดนราธิวาสเพื่อจะสัมภาษณ์ภรรยาของคนที่โดนอุ้มหายไป
แม้แถลงการณ์ฉบับเดียวไม่อาจเอามาตัดสินทุกอย่างได้ แต่คำถามที่เกิดขึ้นกับองค์วิชาชีพสื่อจำเป็นต้องเริ่มหาคำตอบ De/code คุยกับ 3 คนข่าว คนหนึ่งเป็นคนที่ถูกยิง คนหนึ่งเป็นบรรณาธิการข่าว และอีกหนึ่งคนในฐานะนายกสมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย บทสนทนา 3 วง 3 มุม พอทำให้เห็นว่าอย่างไรเสียองค์กรวิชาชีพหรือกลุ่มก้อนของวิชาชีพสื่อยังสำคัญ ส่วนทิศทางและหน้าตาว่ามันควรเป็นแบบไหนจะเปลี่ยนไปยกแผง หรือปรับประคองก็คงเป็นอยู่ที่ว่าเราอยู่มุมไหนของสนามนี้
จากเหตุเด็กหญิงถูกผู้นำชุมชนข่มขืนที่บ้านกกตูม ถึงประเด็นความสมยอมร่วมของความสุขทางเพศในโลกออนไลน์ จากอำแดงเหมือนถึงเฟมทวิต ความรุนแรงต่อผู้หญิงในเชิงวัฒนธรรมได้ตัดผ่านทุกช่วงอายุ ทุกเพศสภาพ และทุกชนชั้น หากประโยคที่ว่า “ข่มขืนเท่ากับประหาร” ดูสิ้นหวังเกินไปกับความเป็นมนุษย์ เรามาเริ่มต้นกันที่รากเหง้าของความรุนแรงเชิงวัฒนธรรม น่าจะเข้ากับบรรยากาศแบบเบิกเนตรของปี 2021 มากกว่า
“ตอนที่อยู่บนราวสะพานจะกระโดดน้ำ แต่มีสิ่งหนึ่งแว๊ปขึ้นมาคือ passion การอยากเป็นนักข่าว เรายังไม่อยากตายจริงๆ ถ้าเราตายไป… เราคงทำความฝันไม่สำเร็จ อดีตเก็บไว้เป็นบทเรียน แต่ปัจจุบันเราขีดเขียนเองได้ ก็เลยมีเราถึงทุกวันนี้”