The Passenger
โรสนี นูรฟารีดา
โลกไม่อนุญาตให้คุณพ่ายแพ้นาน
แม้แต่อาชญากรคนนั้นก็ด้วย
หวาดกลัวกระดาษขาวหนึ่งแผ่นจะกลายร่างเป็นนก
โบยบินไปแจกจ่ายอิสรภาพ
แก่คนผู้ถูกจองจำภายใต้ลายเซ็นยึกยือ
หวาดกลัวว่าปีกของนกจะกระพือให้เกิดพายุฝน
ชำระล้างประวัติศาสตร์ก่อนเก่า
เฉลยว่าคนไม่ได้มาจากลิง
หักอกสาวกผู้กล่าวอ้างวิทยาศาสตร์สวมทับจินตนาการนิทานพันหนึ่งราตรี
ฉวัดเฉวียน
นกตัวแล้วตัวเล่าพุ่งออกมาจากกระดาษสีขาวโพลน
คาบศพที่ถูกซ่อนในตึกออกมาวางกลางถนน
โลกจึงได้เห็น
ว่าคนฆ่าคนอย่างเลือดเย็นด้วยลายเซ็นเป็นเช่นไร
โลกไม่อนุญาตให้คุณพ่ายแพ้นาน
อาชญากรคนนั้นก็ด้วย
สั่งริบกระดาษขาวจากทุกโรงงาน
นกฝูงใหม่จึงถือกำเนิดขึ้น
ด้วยกระดาษสารพัดสี
บินไปปลดโซ่ตรวนแห่งความหวัง
อนุญาตให้ความฝันได้งอกเงย
แม้ในกระถางใบเล็กเท่าฝ่ามือ
ขอเพียงไม่วางมือ
แสงไฟจะถูกส่องขึ้นฟ้าอีกครั้ง
นับหมื่นนับแสนดวง
โลกไม่อนุญาตให้คุณพ่ายแพ้นาน
อาชญากรที่ยิ้มหวานอยู่ตรงหน้าคุณก็ด้วย
สลัดความโศกเศร้าส่วนตัวไปผนึกเป็นส่วนหนึ่งของความโศกเศร้าสาธารณะ
สะสมน้ำตาไว้ล้างตา
ในวินาทีที่แก๊สน้ำตาถูกขว้างมาสู่
ถนนกลายเป็นสนามรบ
ด้วยเสียงปืนนัดแรกของใคร
นกตัวหนึ่งบินออกมาจากหน้ากระดาษสีดำ
ถูกเรียกขานว่าอีกา
ประทับตราสัญลักษณ์ความอับโชค
สมมติความอัปมงคลผูกติดบนปลายปีก
ความมั่นคงมั่งคั่งในชีวิตอาจสั่นคลอนแม้เพียงเหยียบเงา
นกอีกตัวพุ่งออกมาจากตั๋วสถานธนานุบาล
ไม่มีข้าวให้จำนำ
มีแต่ความหวังที่ถูกจำนอง
จ่ายดอกเบี้ยวันต่อวันด้วยหนี้สาธารณะ
ท่วมตัว
ท่วมหัว
ท่วมเพดาน
โลกไม่อนุญาตให้คุณพ่ายแพ้นาน
อาชญากรค้นพบวิธีใหม่ในการก่ออาชญากรรม
ฝึกนกฝูงหนึ่งให้เชื่อง
เพื่อชักชวนนกฝูงอื่นเข้าร่วมภาคี
แล้ววันหนึ่งก็เหมือนนกกระจาบในนิทานชาดก
ติดกับอยู่ในตาข่ายของนายพราน
เพราะหุบปีกและถนอมแรงของตนไว้ไม่ยอมโผบิน
กระดาษที่กลายร่างเป็นนก
เปียกปอนน้ำตา
เปื่อยยุ่ย
ศพที่ถูกซ่อนในตึกร้องเพลงกล่อมถนน
โครงกระดูกชวนกันสังสรรค์
โดยไม่รอวันเผากระดาษเงินกระดาษทอง